Morgen nog een dag flink doorwerken en dan is het bijna zover; een paar dagen kalm aan. Vrijdag natuurlijk nog wel ‘even’ de bestellingen van de webshop afhandelen, maar tussen de bedrijven door ga ik alvast beginnen aan het voorbereiden van twee schalen Gratin Dauphinois. Dat wordt mijn bijdrage dit jaar aan ons kerstdiner voor a.s. vrijdag. De laatste jaren doen wij dat steeds op kerstavond, met de hele familie (mijn ouders, mijn broers en mijn zus, plus aanhang en kleinkinderen). En dat is zó gezellig. We koken allemaal samen. Vooraf wordt er een ‘rolverdeling’ gemaakt; wie gaat wat voor z’n rekening nemen. En als het zover is, loopt iedereen elkaar voor de voeten in de keuken, wordt er gekletst, geouwehoerd en gelachen. Voor zover mogelijk wordt er het een en ander voorbereid bij de koks thuis (zoals in mijn geval dit jaar) zodat we niet allemaal tegelijk gebruik moeten maken van de oven of het fornuis, maar het meeste wordt toch ‘on the spot’ bereid. M’n moeder zorgt voor een feestelijk gedekte tafel en hoeft zich dan verder niet al te veel uit te sloven. En de kinderen die (nog) niet zo goed kunnen koken mogen naderhand de puinhoop in de afwasmachine ruimen (gna, gna). Daarna lekker lang natafelen met koffie, bonbonnetjes en een likeurtje.

Kortom; ik heb er heel veel zin in. In het gezellig samenzijn natuurlijk, maar ook in een paar dagen rust. Want mensen wat een druk jaar hebben we achter de rug. Gekkenwerk af en toe, met werkweken van 60-70 uur. Tussen Kerst en Oud & Nieuw hebben we ook alweer een grote klus gepland die ons een paar dagen gaat kosten. Dus heb ik me voorgenomen om de kerstdagen zelf een beetje kalm aan te doen. En dat is voor mij de laatste tijd zo moeilijk. Mijn to-do-lijstje zweeft steeds door mijn hoofd en ik heb het gevoel dat ik spijbel als ik even zit. Daarom zorg ik dat ik een lekker boek heb. Bij voorkeur een dik boek, een echte ‘pageturner’ (iemand nog een goeie tip?). Ook ligt er een stapeltje heerlijke tijdschriften (ik heb de ariadne, de VTwonen en de Linda achteruit gelegd) en verder gooien we wat hout in de haard, drinken een wijntje en genieten. Zucht…

Lieve mensen, dit betekent dat ik vast niet meer voor de kerstdagen zal bloggen. Of ik moet mezelf verbazen. Hoewel; misschien post ik nog een fotootje van de Gratin Dauphinois in wording of zo haha. Ik wens jullie dan ook fijne feestdagen met heel veel warmte en gezelligheid!