Vanochtend liep ik -haastig als altijd- naar de ijzerwarenzaak bij ons in de straat, voor spijkers, schroeven en nog wat spul dat ik nodig had voor een make-over. Ik hou van stevig doorstappen, want ik haat slenteren, dus ik liep met een flinke gang de straat door. Ondertussen dacht ik aan de spullen op mijn boodschappenlijstje en was in gedachten de benodigde spijkers bij wijze van spreken al in het hout aan het slaan. Dus totaal geen oog voor mijn omgeving. Totdat.. ik bij de bloemist voor de deur opeens een geweldige brocante deur zag staan tussen de rekken met plantjes. Flink oud, afgebladderd, kapot glas, van ellende uit elkaar vallend. Kortom; een schatje. En het leukste was, er hing een papiertje op: TE KOOP. Binnen twee tellen stond ik in de winkel (hé wat heb je daar een leuke deur staan – ja hè – wat wil je ervoor hebben – wat wil je ervoor geven – een tientje – oké super, dan kom ik hem zo ophalen). Dus drie tellen later had ik hem gekocht. Een tientje! Ik bedoel maar. Mazzeltje toch?

Normaal moet je hier dan ook nog het halve land of verder voor reizen en kom je zoiets misschien op een brocantemarkt tegen. Dus wat een gelukje om dit 20 meter van je huis tegen het lijf te lopen.

Het bovenste deel kan ook nog open, dus dat is helemaal leuk. Hij is ideaal om te gebruiken bij het stylen van meubels en andere spulletjes. Leuk als achtergrond voor het maken van foto’s.

Mijn dag kan niet meer stuk. Jiehaa!