Vorig jaar kwam ik tijdens mijn vakantie een superleuke fotoreportage tegen in het blad Maison Coté Sud. Een idee, geïnspireerd op een Griekse taveerne waar de tafels werden gedekt met vrolijke stoffen kleedjes, bedekt met plastic en vastgezet met elastiek.
Ik nam me toen voor om het om het goed te onthouden voor de volgende zomer – die nu dus is aangebroken. Maar gek genoeg dacht ik er zojuist pas weer aan. {Of misschien niet zo gek, gezien het weer en het magere aantal uurtjes dat wij buiten hebben doorgebracht.}
Het leuke is dat je elk stofje kunt gebruiken dat je nog hebt liggen. Door het extra laagje plastic zijn ze niet alleen vlekbestendig, maar ook regen- en windproof. Zeg nou zelf; geen overbodige luxe in ons wisselvallige klimaat.
Door het met een leuk stuk elastiek nonchalant vast te zetten maak je het helemaal af. Zo ben je niet meer beperkt tot een keuze uit de rollen tafelzeil of de obligate kleffe kleedjes die je bij sommige warenhuizen kunt kopen.
Hier kun je goed zien hoe het kleedje is vastgezet. Té simpel gewoon. Ik vind het een vondst. En nou maar hopen op mooi weer! Bron: Maison Coté Sud
Nu ik mijn atelier weer enigszins op orde heb, jeuken mijn handen en popelde ik om weer wat te gaan doen. Bovendien kwam ik de spullen tegen die ik nog van plan was om onder handen te nemen, zoals een nog ingepakt pottafeltje. Althans zo noemde de bouwmarkt het, want in feite was het een stapel losse plankjes.
Er wordt nogal eens gemopperd op een zeker Zweeds woonwarenhuis, maar hun werkbeschrijvingen en voorgeboorde losse onderdelen zijn hemels vergeleken bij dit armzalige pakketje dat ik bij de bouwmarkt kocht. Een paar zielige plankjes, waarvan er ook nog een aantal krom, geen schroefgaten –zelfs de plekken waar ze moeten komen waren niet aangeduid. Niets voorgeboord, niets gemarkeerd, nothing, nada, niente. Maar goed, ik ben niet voor één gat te vangen, dus ben ik al mopperend met frisse moed aan de slag gegaan. En ik eindigde zowaar met een pottafeltje. Weliswaar een beetje gammel, maar toch.
Het hout was geïmpregneerd. Je kent het wel; met van die groene uitslag er op. En dat wilde ik een grijze wash geven met verniswas. Hiervoor gebruikte ik een combinatie van gelijke delen verniswas Grijs en verniswas Notelaar.
Ik mengde de twee tinten in een bakje, maar niet helemaal, dat zorgt voor een leuker effect bij het opbrengen.
Ik bracht een flinke laag op en veegde er niet al te veel van weg zodat het redelijk dekkend bleef.
Klaar. Nu nog even een nachtje rustig binnen laten drogen, want het regent buiten 🙂
De volgende dag (zaterdag) heb ik geluk; het zonnetje schijnt. Dus hup tafeltje naar buiten en lekker een beetje stylen.
Leuk dat je ook een plankje onder hebt. Plek voor nog meer rommeltjes.
Zie je trouwens dat rieten stoeltje rechts? Dat heb ik twee jaar geleden behandeld met verdunde witte krijtverf (Abbondanza Pure White). Het stoeltje heeft sindsdien continu buiten gestaan in weer, wind, sneeuw en vorst.
Het ziet er nog steeds prima uit. Het was natuurlijk al een oud ding, zoals je ziet laat het riet ook los bij de armleuning, maar de krijtverf wash is nog helemaal oké. Wil je dit ook? Kijk dan even op de pagina ‘whitewash’ op onze website, onder het kopje Whitewash van verdunde Abbondanza krijtverf. Daar leg ik precies uit hoe je dit doet.
Next project; de twee bureaulampen die ik een vintage look ga geven. Ze waren al half voorbewerkt en lagen gedurende de verhuizing met smart te wachten om afgemaakt te worden. Maar daarover later meer.
Ik waardeer jouw feedback, dus laat gerust een reactie achter!