Abbondanza krijtverf; What's in a name?

Tja, inderdaad. Zoals Julia al tegen Romeo zei: “What’s in a name?

Maar toch ben ik al dagen bezig met het bedenken, schrappen en kiezen van namen. Nee, niet voor onze liefdesbaby. Ook niet voor een nest jonge hamsters. Maar voor onze nieuwe verfkleuren.

Vele uren van mengen en testen hebben we al achter de rug. Met als resultaat eindeloze rijen potjes met verftinten en stroken vol papier met streekjes verf in de meest uiteenlopende kleuren. Heerlijk werk! En nu we onze keuze hebben gemaakt mag ik ze –als trotse mamma- allemaal een naam geven. En dat valt nog niet mee hoor.

Turquoise oké. Hazy Blue oké. Smoky Blue oké. Soft Lime oké. Spring Leaf oké. Maar na vele pakkende namen begint mijn inspiratie te tanen. Wat voor blauw is dit eigenlijk? Pale Turquoise? Bright Turquoise? Dusty Blue?

Ik pieker en kijk om me heen. Ik mediteer op een kleur. Ik kijk televisie op kleur. Ik fiets door onze stad vol kleuren. Ik roep herinneringen op aan boswandelingen, heidefietstochten, vruchtensorbets, mediterrane vakanties. Ik denk terug aan Franse kerkjes, antieke fresco’s, betonnen fabriekshallen, alle boeketten die ik ooit heb gekregen en blader tussen alles wat er is opgeslagen in mijn kleurgeheugen. En dat is veel.

Maar toch. Van balorigheid begin ik rare dingen te denken. Kotsgroen? Scrotumroze? Hmmm toch maar gewoon doorgaan.

Genieten van de kleurstalen om me heen. En dan komt het vanzelf weer opborrelen. Celadon Green, Pale Sage, Indigo Night, Soft Silt, Driftwood, Mint. Ja hoor. Ik ben er weer. Komt goed!

xoxo Mirjam